BƏY
Mübariz Məsimoğlu
Şair
Başının üstündə sən doğulanda,
Zülmətin birə-beş keyfi çağıydı.
Çıraqlar nöyütsüz öləziyirdi,
Arzular, ümidlər göyqurşağıydı.
Havadan, bulaqdan, quşdan, ağacdan,
Axırdı içinə nur aram-aram.
Səni uşaq kimi öz köynəyindən,
Keçirə bilmirdi bulanıq dövran.
İlahi duyğular, sirli nəğmələr,
Ruhuna, sevginə can verirdi, can.
Azadlıq, hürrüyyət, ədalət eşqin,
Səni qoruyurdu hər cür bəladan.
Böyük mətləbləri başa çıxardıb,
Kiçik niyyətləri alt-üst edirdin.
Adlayıb üstündən cılız hisslərin,
Böyük məqsədlərə doğru gedirdin.
xxx
Bəyliyin göylərə bağlıydı sənin,
Yetimə,yesirə sən idin yiyə.
Sən sevə bilmirdin heç cürə qışı,
Əsgərlər səngərdə üşüyür deyə.
Zindanda, bayırda evdə, eşikdə,
Pərvanənin odu, haqqın şamıydın.
Tanrı qoruyurdu liderliyini,
Təpədən-dırnağa xalq adamıydın.
Toxuna bilmirdi əsən küləklər,
Mürid kamalına, mürşid halına.
Sən ac qalanda da, şah olanda da,
Könlünü vermirdin dünya malına.
Başına dönürdü qadınlar, qızlar,
Hamısı gözündə bacı, anaydı.
Sənə çamur atan adam deyildi,
Başını yaranlar öküz, danaydı.
xxx
Seçib söylədiyin şeir, hekayə,
Sözlərin ən duru yerindən idi.
Turan sevdasıydı ən böyük sevdan,
Bilirdin Türklüyün dərd-səri nədi.
Bişib bərkimişdi səbrü-qərarın,
Üzünü görmüşdün hər dönüklüyün.
Dadına yetirdin ləzginin, tatın,
Kimi kiçildərdi böyük türklüyün?
Sən olan məclisdə, sən gedən yolda,
İblisin, şeytanın halı fənaydı.
Qohuma, qardaşa, yada, yaxına,
Tənqidin, tərifin ağayanaydı.
Duruşun, baxışın, təbəssümlərin,
Yenirdi hər yerdə qəzəbi, hirsi.
Nura qərq olurdu sən girən zindan,
Dəyərə minirdi sən qalxan kürsü.
xxx
Necə sevinirdin, ilahi, necə,
Aldığın, verdiyin gül nəfəsiydi.
Nazirlər, məmurlar, vəzir, vəkil yox,
Millətin dövlətin əfəndisiydi.
İvanın belini qırmışdı xalqın,
Ölkə tam “Azadlıq” meydanı idi.
Millətlər içində ən ulu ad-san,
Sənin millətinin ad-sanı idi.
Əsirdin dövlətin qəpiyi üstdə,
Millətin halıydı sənin hər halın.
Şərin ayağına getmirdi daha,
Üzü ağarmışdı ziyalıların.
Sən elə mürşüdlər mürşüdi idin,
“Ya hu” söyləyirdi mürşüdlər “ya hu”.
Fikrinlə, sözünlə aydınlaşırdı,
Millətin şüuru, millətin ruhu.
xxx
Bulanıq adamlar daxildən, çöldən,
Bulanıq suları sulandırırdı.
Durula bilmirdi bulanıq dövran,
Hərə bir tərəfdən bulandırırdı.
Başları şeytanın əlində olan,
Dostlar bir-birinə əl yetirmirdi.
Tankın qabağında duran oğullar,
Pulun qənşərində tab gətirmirdi.
Kimini “əldəmir”, kimini ivan,
Kimini cem dayı xaltalayırdı.
Sapı özümüzdən olan baltalar,
Səni dörd tərəfdən baltalayırdı.
Qafillər üstünə gəlirdi sənin.
Kimi yıxdığını bilməyirdilər.
Başının üstündə haqq ağlayırdı,
Gözünün yaşını silməyirdilər.
xxx
Ucsuz-bucaqsız kartejlər
İndiki kimi
Gündə beş dəfə,
Elədən belə,
Belədən elə
Şütümürdü vıy-vıy,
Saatlarla yollar Sənə görə bağlanmırdı!
Kəmsavad tıxaclarda
Adamların istəyi, arzusu
Soyuqda, istidə
Çalın-çarpaz dağlanmırdı!
Doğrudur, o zaman
Vəzirin, vəkilin, məmurun
Təcrübəsiz idi,
Amma ən azından
İndiki kimi
Simasız quldur,
Harıın, azğın, sırtıq deyildı!
Dünya malında
Yox idi gözün,
Güclə xərcləyirdin qəpiyi
Şəxsi büdcən,
Dövlət büdcəsindən
Beş qat artıq deyildi.
Oğlu atanın, qardaşı qardaşın,
Bacını bacının, ananı qızın,
Uzağı yadın, yadı uzağın
Durğuzmurdular
Üzünə zorla,
Haqsız haqlını
Çıxılmaz dalana
Belə sıxmırdı!
Millətin, xalqın üzünə
Açıq idi sarayının qapısı,
Meşin qapıların arxasında,
Zalımlar min oyundan çıxmırdı!
Böyük ümidlərin vardı,
Kiçik imkanlar
Yerlə sürünən zamanda
İşıqlı arzulara doğru
Sən qaçırdın, yürüyürdün,
Amma çox heyf,
Qullar, quldurlar əlbir, dilbir olub
Səni yendirdilər şərə!
Aradan uzun bir vaxt keçib,
Haqq dünyasındasan indi sən
Həyat nə amansızdır, bəy,
İndi yerdə
Zorla iməkləyənlər
Böhtanlar yağdırırlar,
İradlar tuturlar sənə,
O zaman qanadlanıb
Göylərdə uça bimədiyinə görə!
xxx
Sənə çamur atanların,
Səni pula satanların
Hamısı cəzasını alıb.
Arzuların, ümidlərin
Sevdaların diri qalıb.
Qəbrin nurla dolsun, a bəy!
Ruhun da şad olsun, a bəy!
(Əbülfəz Elçibəyin 80 illik yubileyinə həsr olunmuş yazı müsabiqəsinə təqdim edilir)
