Pənah Hüseyn Qüdrət Həsənquliyevə cavab verdi: “Nədən xoflanıb?”

“Prezident Elçibəyə demədən Pənah Hüseyn, İsa Qəmbər və Əli Kərimli daxili işlər nazirinin otağından Heydər Əliyevə zəng edərək onu Bakıya dəvət etdilər. Elçibəy yana-yana deyirdi ki, Heydər Əliyev götürüb ona zəng edəndə ki, bəs Pənah Hüseyn mənə zəng edib Bakıya dəvət edir, mən də soruşuram ki, bu dəvətdən prezidentin xəbəri varmı, o telefonda bir anlıq duruxur və sonra mənə deyir ki, siz razılıq versəniz, biz Elçibəyə deyərik. Heydər Əliyev Pənaha deyir ki, de görüm bu yalnız sənin fikrindir, yoxsa yanında kimsə var orda? Pənah Hüseyn də qayıdır ki, yox, tək deyiləm, İsa Qəmbərlə Əli Kərimli də yanımdadır.

Elçibəy deyirdi ki, bunları eşidəndən sonra qulaqlarım necə uğuldadısa sonradan telefonda Heydər Əliyevin nə danışdığını eşitmədim. Çünki artıq bu cavabdan sonra sanki günün günorta çağı məni ildırım vurmuşdu və mən artıq heç nə eşitmirdim. Elçibəy deyir ki, mən ondan sonra telefonu götürüb Pənaha dedim ki, təcili istefa ver. Elçibəy deyirdi Pənaha dedim ki, İsaya de, o da istefa versin. İsa Qəmbər imtina edəndən sonra Elçibəy deyir ona da götürüb telefonla dedim ki, istefa ver. Əli Kərimliyə gəldikdə isə bilirsiniz ki, hətta AXC-nin şöbə müdirlərinə desə də, Elçibəy Əli Kərimliyə Kələkiyə getməsiylə bağlı heç nə deməmişdi. Yəni onun bir satqın olduğuna tam əmin olduğundan ona Bakını tərk etməsiylə bağlı nəsə deyilməsini məsləhət bilməmişdi. Necə ki, Heydər Əliyev bu barədə danışanda Elçibəyin qulaqları batmışdı, eləcə də Elçibəy bütün bunları Kələkidə mənə danışanda mənim qulaqlarım batdı ki, o dövrdə prezidentə qarşı nə qədər ləyaqətsiz bir davranış nümayiş etdirilib…”

Deyək ki, Qüdrət Həsənquliyev Elçibəyin sağlığında Əli Kərimlinin yanında olub. İsa Qəmbərə və mənə qarşı ki, özünün də dəfələrlə dediyi kimi mənfi münasibətini heç gizlətməyib və tənqidlərə tuş edib. Məsələn, mən 1997-ci ildən sonra həbsdən çıxdıqdan sonra “Elçibəy Pənahı AXCP- yə  gətirir”, –  söz- söhbətlərindən vahiməyə düşərək, mənə qarşı aparılan kampaniyanın dəstəbaşılarından olub. Nə əcəb bu gün yuxarıda dediklərini o vaxt  mənə münasibətdə  haqlı olmalarının sübutu kimi ortaya qoymurdu?!.

Yalançının yaddaşı gödək olar. Bu adam yaddan çıxarıb ki, Baş Nazir vəzifəsindən istefamı 07 iyun 1992-ci ildə prezident yanında müşavirədə bəyan və bu barədə yazılı ərizəmi təqdim etməyimə baxmayaraq Elçibəy mənim istefamı qəbul etməmişdi və mənim  Baş Nazir postundan azad olunmağım barədə fərman 29 iyun 1993-cü il tarixdə Heydər Əliyev tərəfindən imzalanıb.

Elçibəyin 1993-cü il iyun hadisələrindən sonra İsa Qəmbərə, Pənah Hüseynə və Əli Kərimliyə münasibəti onun öz sağlığında mətbuatda dərc edilmiş çoxsaylı müsahibələrində, çap edilmiş kitablarında açıq aydın ifadə olunmuşdur.

O, yetişmiş siyasi lider kimi həm də mənim ən çox etibar etdiyim məsləkdaşım və dostumdur.” ( “Azadlıq” qəzeti 9 may 1997-ci il nömrəsi)

Əgər Qüdrət Həsənquliyevin yuxarıdakı iftirasına  hətta dolayısı, uzaqdan-uzağa oxşar bir hadisə, rəy olsaydı Elçibəy bu fikri söylərdimi?

Çox gənc olmasına baxmayaraq Elçibəy tərəfindən dövlət katibi vəzifəsinə gətirilən Əli Kərimli 1993-cü il iyun hadisələrindən sonra da Elçibəy vəfat edənə qədər, onun rəhbərlik etdiyi partiyada özündən sonra  əsas  post  tuturdu və bununla Elçibəyin ona yüksək siyasi  etimadı  ifadə olunurdu.

Elçibəyin  Pənah Hüseynə münasibətinə gəldikdə isə,  bu  münasibət onun barəsində ictimai rəydə ən mənfi rəyin mövcud olduğu 1993-cü ilin sonlarından dəfələrlə “Pənah Hüseyn nə edibsə mənim tapşırığımla edib”, –  bəyanatını verərək onu qorumasında  ifadə edildi. Pənah Hüseyn Elçibəyin  ən son günlərinə qədər onun  ən yaxın ətrafında yer alırdı, Elçibəyin siyasi planlarının  işlənib  hazırlanmasında və icra edilməsində mühüm rol oynayırdı.

Bunlar hamıya məlum olan açıq-aşkar həqiqətlərdir. Qüdrət Həsənquliyev kim idi  və Qüdrət Həsənquliyev Elçibəyin onun haqqında verdiyi hansı dəyəri ortaya qoya bilər ki, Elçibəy özünün ən yaxın əqidədaşları və dostları kimi qiymət verdiyi insanlar barədə onunla yuxarıda dediyi məzmunda  “dəhşətli sirri” bölüşmüş olaydı?

Heydər Əliyevin 1993-cü ildə AXC hakimiyyəti rəhbərliyi tərəfindən Bakıya dəvət olunması məsələsi Elçibəyin həyatda olduğu dönəmdə mənim tərəfimdən o dövrə aid yazılarımda faktiki  tərəfləri və siyasi mahiyyət baxımından   hərtərəfli təsvir və təhlil edilmiş və dərc olunub yayılmışdır. Həmin materiallarda mənim məsələnin faktiki halları barədə dediklərim ən kiçik detalı üzrə belə Elçibəy özü və həmin dövrdə AXC hakimiyyəti rəhbərliyinə daxil  və hadisələrə aidiyyatı olan şəxslərin heç biri tərəfindən  təkzib edilməmişdir. Qüdrət Həsənquliyevin dediklərinə nəzərən isə onu göstərməklə kifayətlənirəm onun bu nağılı söyləməyə başlamamışdan xeyli əvvəllər, 1996-cı ildə mətbuatda dərc olunmuş yazımda və sonrakı yazı və müsahibələrimdə dəfələrlə vurğulamışam ki, 1993-cü ilin iyun hadisələri zamanı mənim Heydər Əliyevlə telefon danışığım cəmi  bir dəfə, o da 9 iyunda, Ali Sovetin binasından olub.

Mən materiala diqqətlə baxdım. Jurnalistin Elman Rüstəmov barədə sualı da buna təhrik etmir. Əslində Qüdrət Həsənquliyevin Elman Rüstəmov barədə Milli Məclisdə səsləndirdiyi fikirlər mətbuatda digər şəxslər, məsələn, Fəzail Ağamalı və Cavanşir Abdullayev tərəfindən səsləndirilmişdi. Jurnalistin sualı da həmin fikirlərə aiddir.

Mənim Qüdrət Həsənquliyevin Milli Məclisdə Elman Rüstəmov barədə dediyi fikrimin də mahiyyəti E.Rüstəmov AXC-nin, uğurlu və ya uğursuz  kadrı olması ilə bağlı deyildi. Mənim dediyim ondan ibarət idi ki, 1995-ci ildə bu iqtidar tərəfindən Mərkəzi Bankın rəhbəri təyin edilmiş və bu günə qədər həmin vəzifədə qalan bu şəxsi tənqid edərkən AXC hakimiyyətinin xatırlanması nə dərəcədə məntiqidir və  belə rəy yaratmağa xidmət etmirmi manatın 2015-ci ildəki devalvasiyasına görə də sən demə 1992-ci ildə getmiş AXC hakimiyyəti məsuliyyət daşıyır. İndi  2015- ci ildə dövlətin üzləşdiyi böhrana görə 25 ildir bu iqtidarın Baş Bankiri olan Elman Rüstəmovu vurarkən belə özünü onun AXC kadrı olması deyimi ilə sığortalayan və bu günün problemlərini AXC hakimiyyəti ilə bağlayan adam qorxaqdır, yoxsa “vaxtı ilə ümidverən mütəxəssis kimi vəzifəyə gətirilən Elman Rüstəmov zay olubsa indiki iqtidarın korrupsiya qazanında zay olub”, – deyən Pənah Hüseyn.

Əsil maraqlı olan Qüdrət Həsənquliyevin yuxarıdakı uydurmaların əks olunduğu müsahibədə durub dururkən  nə üçün mənə, xüsusilə İsa Qəmbərə və Əli Kərimliyə hər halda ilk nəzərdə tamamilə yersiz  görünən hücumudur.

Qüdrət Həsənquliyev dövlətin üzləşdiyi problemlərdən, böhrandan daha çox tənqid etdiyi həmin şəxslərin təmsil etdikləri qüvvələrin hakimiyyətə gələcəyindən və ya da, ola  bilsin, iqtidarın böhrandan çıxış yollarından biri kimi Azərbaycanın siyasi müxalifəti ilə anlaşmaya gedə biləcəyi perspektivindən xoflanıb? Yoxsa müsahibədə jurnalistin verdiyi – “Elman Rüstəmovun peşəkar bir bankir olmadığı ortada. Amma AXC iqtidarının uğursuz kadrı adlandırdığınız Elman Rüstəmov həm də Şahmat Federasiyasının prezidentidir və bir peşəkar şahmatçı olduğunu məmləkəti mat etməklə ortaya qoymuş oldu…” sualına Qüdrət Həsənquliyevin verdiyi  “E. İndi də bunlar yenidən hakimiyyət iddiasına düşüblər. O dövrdə rəhmətlik Elçibəy özünün şəxsi nüfuzundan istifadə edərək hakimiyyəti bir il saxlaya bildi, amma indikilər hakimiyyət quşu çiyinlərinə qonsa belə heç bir ay da hakimiyyətdə qala bilməzlər və ölkə param – parça olar”, cavab nə anlamına gəlir?