Yurdum, sənin sağlığına!
Xəlil Rza Ulutürk
Bir məclisdə unuduldum,
Mey içdilər hər gələnin sağlığına,
Hər gedənin sağlığına.
Yaxasına qonduğumuz mavi gölün sağlığına,
Mey gətirən şux gözəlin sağlığına.
Güldandakı qızılgülün sağlığına,
Xoş qədəmli ayın, ilin sağlığına!
Unuduldum…
Nə tutuldum, nə pərt oldum.
Pıçıldadım öz-özümə:
– Xəlil, sənin sağlığına!
Dörd ümmanı qucaqlayan
Ürəyinin sağlığına!
Qoşqar, Savalan dayağı
Kürəyinin sağlığına!
Qibtə etsin qoy dan yeri
Saçlarının təkəmseyrək ağlığına,
Ey dost, sənin sağlığına!
Otuz illik döyüşündə
Bir əsrlik yol keçdin sən,
Basılmadın!
Sarsılmadın!
Heç bir zaman qoltuqlara qısılmadın.
Şax yeridin öz yolunda, düz yolunda!
Mən heyranam sənin
Qaya dözümünə, dağlığına.
Dodağıma sıxa-sıxa piyaləni,
İçərəm bu şəlaləni
Könlüm, sənin sağlığına!
Dost, ya düşmən görüşünə
Bircə an da gecikməyən,
Heç bir zaman xəstələnməz,
Ruhu enməz, əhdə sadiq,
Beyni yanar, qəlbi qaynar
Bir oğlun var –
Xəlil, sənin sağlığına!
Sən elə bir qartalsan ki,
Qalxmağın var, enməyin yox,
Sən elə bir ocaqsan ki,
Yanmağın var, sönməyin yox,
Sən elə bir yolçusan ki,
Məsləkindən dönməyin yox
Tərif, çələng paylananda
Susmağın var, dinməyin yox.
əlin çatır Aya, Marsa,
Cahanda beş oğul varsa,
Sənsən biri, Xəlil Rza!
Şeirimizin xoş taleyi, ağ baxtısan,
Döyüşkənmi deyim sənə,
Sən döyüşlər paytaxtısan!
Heç bilmirəm, əfv edərmi dostlar məni?
Mən ötdüm bu təranəni,
Bürüyərkən vüqar məni.
Elim-günüm, səsim–ünüm,
Bu qənd-şəkər piyaləni
Vurdum sənin sağlığına,
Öz sağlığım bəhanədir,
YURDUM, SƏNİN SAĞLIĞINA!
YURDUM, SƏNİN SAĞLIĞINA!
Türkan, 27 nisan (aprel) 1979-cu il
Xural” qəzeti,
İl: 9, sayı: 030 (438),07-13 avqust 2011-ci il