Bu gün Azərbaycan Respublikasının Əməkdar artisti, yaşayan ən böyük qiraət ustalarımızdan biri Ağalar Bayramovun doğum günüdür. Azərbaycan mətbuatının dostu, cəmiyyətin və xalqın sevimlisi Ağalar müəllim ölkəmizi layiqincə təmsil edən sənət adamlarından biridir. Təsadüfi deyil ki, bədii qiraət sənətinin bu gün yaşayan ən böyük ismi olmaqla birlikdə, Ağalar müəllim həm də xalqın içində olan, onun dərdlərini bölüşən, onunla birlikdə nəfəs alan sadə xalq adamıdır. Gerçəkləri deyən, özünün ictimai mövqeyi olan və bu mövqeyini görkəmli söz adamlarının bədii sənət vasitələrini səsləndirməklə biruzə verən sənətkara, bəlkə elə bu məziyyətlərinə görə də Xalq artisti fəxri adını verməyə tələsmirlər. Az qala Mədəniyyət nazirlərinin uşaqlıq və qoppadaşlıq dostlarının da Xalq artisti olduqları zəmanəmizdə bu söz və qiraət sərrafının adı Prezidentə gedən xalq artisti siyahılarında özünə yer tuta bilmir və bu, çox maraqlı və müəmmalıdır.
Olsun! O – Ağalar Bayramov bizim, azərbaycanlıların Xalq artistidir! Biz onu belə bilirik, belə də olacaq!
“Xural” qəzetinin kollektivi olaraq Səni təbrik edirik, böyük ustad Ağalar Bayramov!
Xural.com
Bu məqamda diqqəti “Xatirat”dan ayırıb mərhum Hacı Əlikram Əliyevin qeydlərinə yönəltmək istəyirəm. Haşimi Rəfsəncaninin memurlarının tərtibçiləri Bakıya ilk səfərlə bağlı onun xatirəsinə də yer ayırmağı vacib sayıblar. Məncə, düzgün qərardır, çünki Hacı Əlikramın qeydləri o dövrü və Haşimi Rəfsəncaninin Azərbaycana ilk gəlişinin yaratdığı coşqunu rəssam fırçası kimi təsvir edir:
Asif Lətifov binanın qarşısında olan qarajının sökülməsindən də danışıb. O, bildirib ki, heç bir məhkəmə qərarı olmadan onun qarajı söküldü. Kompensasiya hələ də tam ödənilməyib. Qarajın yanındakı ağacların binanın həyətində basdıracaqlarına söz versələr də əməl olunmayıb. Əksinə Mirsahib adlı qonşu ordakı sonradan əkilən ağacları da məhv edib.
