“Köpək” filminə kim baxmayıb?!-TƏQDİMAT
Bu film 1994-cü ildə çəkilib. Onu bir dostumun təqdimatında tapdım və baxdım. Dondum. Bu qədər möhtəşəm və əzəmətli şəkildə təqdim etmək mümkün deyil olub-bitənləri. Dərhal filmin yaradıcı heyətinə baxdım. Filmin prodüsseri Hacı Hüseynağa Qasımov, ssenari müəllifi Loğman Kərimovdur. Quruluşçu rejissor Tofiq Tağızadə, quruluşçu operator Rafiq Quliyev, quruluşçu rəssam Mais Ağabəyovdur. Filmin direktoru Heydər Dadaşovdur. Baş rolda çəkiliblər: Məmməd Səfa, Fuad Poladov, Yaşar Nuri və Muxtar İbadov. Film Cəfər Cabbarlı adına “Azərbaycanfilm” kinostudiyasının bazasında çəkilib. Filmin müəlliflik hüququ “Vahid” kinostudiyasına məxsusdur.
Film adi ritmində gedən həyatın qəfildən tar-mar olmasından bəhs edir. Növrağı pozulan zaman insanları işsiz-gücsüz qoyub. Adamlar “qul bazarları”nda özlərinə iş axtarırlar. Bir maşının başına 10-larla adam cormalaşır. Bu günlərin birində “qul bazarı”na bir “iş adamı” gəlir və orada aktiv olan qocalardan birinə bir avtobus adam lazım olduğunu və hamının səhər saat 10.00-da toplaşmalı olduğunu deyir. Səhər bir avtobus adam toplaşır. İçində də hər axşam uşağına dərs keçən, onu normal böyütmək istəyən bir gənc ata. Tərslikdən ata dünən axşam oğluna əlifbanın ilk hərflərini öyrətmiş, sonra üç hərfin birləşməsindən it şəkli cizmiş və nəhayət, balası üçün it olub oynamışdı. Təki oğlunun könlü şad olsun…
“İş adamı” üçün aparılan adamlar bir daş karxanasına gətirilir. Daş karxanası hər tərəfdən əhatə olunub, ciddi qorunur. Qoruyucu gözətçi qüllələri belə var. Burada adamlar it kimi it damlarında saxlanılır. Tabe olmayanlar dəhşətli işgəncələrə məruz qalırlar. Çox sədaqətli olanların boynundan “it xalta”ları taxırlar. Olmayanları it kimi hürənə və it kimi sədaqət göstərib sınana qədər sındırırlar.
“Daş karxanası” meşənin dərinliklərində yerləşir. Oradan qaçmaq mümkün deyil. Karxananı hər gün qumar oynayan qumarbaz bir dəstə idarə edir. Onlar insanları itə çevirmək üçün hətta bir-biriləri ilə mərc gəlirlər. Və… insanın faciəsi başlayır.
Filmi seyr etdikcə nəfəsim boğazıma qədər gəlir və orada düyünlənirdi. Mən bu haqda 2011-ci ildə bir yazı yazmışdım. Orada it kimi hürdürülən bir vətəndaşımızın taleyini gözlər önünə sərmişdim. Və… bu hissləri bir də Bakı İstintaq Təcridxanasında A.P.Çexovun “6-cı palata” hekayəsini oxuyanda yaşamışdım. Aman Tanrım, Corc Orielli də “1984” kitabında təxminən bu olaylardan bəhs etmişdi. Film də tərslikdən 1994-cü ildə çəkilib.
Mənə başqa söz qalmır. Qıt imkanlarla çəkildiyi hiss olunan bu filmə bəlkə də sahibi olsa, Nobel mükafatı verilər. İnanın ki, o həddədir də. Məndə isə sarsıntısı hələ çox davam edəcək…
xural.com “Köpək” filmini təqdim edir…
Əvəz Zeynallı
Fotolar:
