Ermənilər Gorus-Qafan yolunu müzakirəyə çıxardı
Ermənistanın keçmiş nəqliyyat və kommunikasiyalar naziri hesab edir ki, hakimiyyətin Gorus-Qafan magistral yolu ilə bağlı arqumentləri tənqidlərə tab gətirmir.
1990-1998-ci illərdə bu vəzifəni tutmuş Ermənistanın keçmiş nəqliyyat və kommunikasiyalar naziri Henrik Koçinyan ölkə hakimiyyətinin Gorus-Qafan yolunun bir hissəsinin Azərbaycan ərazisindən keçməsi ilə bağlı iddiaları ilə razılaşmır. O, bunu Azərbaycanla sərhədin demarkasiyası və delimitasiyası ilə bağlı dinləmələrin keçirildiyi MŞ-də jurnalistlərə müsahibəsində deyib.
Qarabağda 44 günlük müharibədən sonra sərhədlərin genişləndirilməsi çərçivəsində Ermənistan Silahlı Qüvvələri Sünikdəki bir sıra mövqelərdən uzaqlaşıb, nəticədə strateji əhəmiyyət kəsb edən yolun bir hissəsi Azərbaycanın nəzarəti altında qalıb. Müvafiq xəritəyə əsasən Ermənistan hökuməti bunu yolun bir neçə yerdə Azərbaycan ərazisinə daxil olması ilə izah edir.
Keçmiş nazirin isə bu məsələyə baxışı bir qədər fərqlidir. Maraqlıdır, deyirlər, 60-cı illərdə. keçən əsrdə Ermənistan SSR Nazirlər Soveti Gorus-Qafan yolunun tikintisi ilə bağlı qərar qəbul etmişdi, məgər o, Ermənistan sərhədinin necə keçdiyini bilmirdimi?!
“Nazirlər Şurası açıq-aydın bilirdi, çünki onun tərkibində bir dənə də olsun savadsız adam ola bilməz. Onlar bu yolu nə üçün tikdiklərini bilirdilər. Və onu Azərbaycanın iddialarına mane olmaq üçün tikirdilər”, – deyə Koçinyan bildirib.
O, dediklərini bununla izah edib ki, hələ o zaman Azərbaycan SSR-nin hakimiyyəti qərb sərhədlərindən keçmək üçün Arazın sol sahili boyunca yollar şəbəkəsi çəkmək istəyirdi. Ermənistanın cənubunda “paz” sürmək üçün yol çəkildi.
Onun sözlərinə görə, o vaxtkı Azərbaycan rəhbərliyi istənilən halda belə əsas infrastrukturun onların ərazisi hesabına tikilməsinə razı olmazdı. Bu hissədə Azərbaycanda nə sənaye obyektləri var idi, nə də normal yaşayış məntəqələri. Keçmiş nazir qeyd edib ki, onların, xüsusən də Azərbaycan ərazisində tikintiyə icazə verməyə heç bir əsası yoxdur. Bundan başqa, marşrutun çəkilişi zamanı hektarlarla meşələr kəsilməli olub. Bundan çıxış edərək Azərbaycan öz ərazisində meşələrin qırılmasına imkan verə bilməzdi.
